Πρώτες μέρες του νέου έτους, μετά από μια δύσκολη και απαιτητική χρονιά και νιώθω την ανάγκη να ξεκινήσουμε με αισιοδοξία, αλήθεια και ομορφιά. Να γνωρίσουμε και να έρθουμε πιο κοντά στο σώμα μας, στον εαυτό μας, ο οποίος είναι μέρος της φύσης και η πιο καθησυχαστική μας πραγματικότητα.
Είμαστε όλοι όμορφοι και καλοφτιαγμένοι, λοιπόν θα σου πω και θα απορήσεις. Το πιστεύεις ότι είμαστε όλοι όμορφοι και καλοφτιαγμένοι; Σε έναν κόσμο και σε μια εποχή που τα πρότυπα ομορφιάς που προβάλλονται είναι πολύ συγκεκριμένα: ψηλός, αδύνατος, με ανορθωμένο στήθος, οπίσθια, χείλια, βλεφαρίδες, μάγουλα, ψεύτικα μαλλιά, νύχια κτλ. Σε μια εποχή που αντιμετωπίζουμε το σώμα μας σαν μηχανή που μας φέρει από το σπίτι στη δουλειά και το αντίθετο, και όταν ''χαλάσει'' το πηγαίνουμε για επιδιόρθωση.
Ναι, το πιστεύω θα σου απαντήσω. Και γι’ αυτό σου γράφω τώρα, για να το αντιληφθείς και εσύ. Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο, αληθινό και αυθεντικό από αυτό.
Είμαστε όλοι όμορφοι και καλοφτιαγμένοι, με την έννοια ότι είμαστε τελειοποιήσιμοι. Έχουμε τη δυνατότητα να δούμε τον εαυτό μας όπως είναι, στο σύνολό του, και να τον διαμορφώσουμε σύμφωνα με την έμφυτη τάση για ομορφιά που έχουμε μέσα μας!*
Το σώμα μας έχει απίστευτες δυνατότητες αυτοθεραπείας και έχει το δυναμικό να τείνει προς την ισορροπία, την υγεία και την ομορφιά.
Αλλά η ομορφιά δεν είναι τίποτα άλλο από την αρμονία.
Και πώς ορίζεται η αρμονία; Ίσως θα μπορούσαμε να τη βρούμε στα ελληνικά αγάλματα της κλασικής αρχαιότητας. Εκεί παρουσιάζεται το ανθρώπινο σώμα όπως θα μπορούσε να είναι, στην τέλεια του μορφή, εάν χρησιμοποιούσε όλες τις δυνατότητές του.
Μια αρμονία και ενότητα, στην οποία κάθε άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του θα έπρεπε να τείνει.
Για τους αρχαίους Έλληνες η υγεία ισοδυναμούσε με ομορφιά και η ομορφιά-αρμονία των αναλογιών δε μπορούσε να υπάρχει χωρίς υγεία.
Και πως ορίζεται η τέλεια μορφολογία;
Εάν σταθούμε όρθιοι, με τα πέλματα στη γη, ξεκινώντας από κάτω, τα πέλματα, τα γόνατα, τα ισχία πρέπει να είναι στη ίδια ευθεία. Τα πέλματα πρέπει να ακουμπάνε καλά στο πάτωμα σε όλο τους το μήκος, από τη φτέρνα ως τα δάχτυλα. Η μόνη καμπύλη, η καμάρα, πρέπει να βρίσκεται στην έσω πλευρά των πελμάτων. Οι ώμοι και γοφοί πρέπει να είναι συμμετρικοί και στην ευθεία, το ίδιο και το πάνω μέρος των ωμοπλατών και των κλειδών. Το κεφάλι πρέπει να βρίσκεται στη μέση, στην ευθεία του κορμού.
Φωτογραφία από janeb13 από το Pixabay
Οποιαδήποτε διαφορά από την προηγούμενη περιγραφή θεωρείται μη ομαλή μορφολογία, δυσμορφία. Ακόμα και εάν αυτή είναι πολύ κοινή και υπάρχει στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, θεωρείται παραμόρφωση. Και μια παραμόρφωση δεν είναι αποδεκτή γιατί η δομή καθορίζει τη λειτουργία του σώματος.
Σε ένα σώμα αρμονικό και ισορροπημένο, όλα λειτουργούν όπως πρέπει. Αρμονικό σώμα σημαίνει καλή λειτουργία.
Εάν προκύψει κάποια παραμόρφωση, διαταράσσεται η λειτουργία του σώματος και ξεκινούν οι πόνοι και οι δυσκαμψίες.
Ας πάρουμε για παράδειγμα, ένα ζευγάρι πέλματα που κοιτάνε προς τα έξω ενώ περπατάμε. Είναι μια συχνή δυσμορφία, η οποία προκαλείται από μυϊκή ανισορροπία και οδηγεί σε πόνους στη μέση, στους οπίσθιους και έσω μύες των μηρών και στα πέλματα.
Άλλο παράδειγμα είναι ένας παραμορφωμένος θώρακας, που βρίσκεται μπλοκαρισμένος και δεν μπορεί να κινηθεί ώστε να πραγματοποιηθεί σωστά η αναπνοή. Τότε, το οξυγόνο που παίρνουμε είναι μειωμένο, καθώς οι πνεύμονες δεν λειτουργούν στο μάξιμουμ και η καρδιακή λειτουργία συναντά εμπόδια.
Φωτογραφία από Gerd Altmann από το Pixabay
Το υπέροχο είναι ότι ακόμα και αν παρατηρήσουμε το σώμα μας και δούμε ότι διαφέρουμε αρκετά από αυτό το ιδανικό ισορροπίας-αρμονίας της τέλειας μορφής, έχουμε όμως τη δυνατότητα να το αγγίξουμε.
Με εξαίρεση τα κατάγματα και τις αναπηρίες (κληρονομικές ή επίκτητες), όλες οι υπόλοιπες παραμορφώσεις είναι δυνητικά μεταβλητές.*
Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να τις παρατηρήσουμε, να τις αποδεχτούμε και να κινήσουμε τη διαδικασία της θεραπείας. Μια εργασία μακροχρόνια και αρκετές φορές δύσκολη, γιατί απαιτεί υπομονή και επιμονή. Το σώμα συνήθως αντιστέκεται και θέλει να κρατήσει τη συνηθισμένη του μορφή από φόβο για τη νέα κατάσταση ισορροπίας.
Η επιθυμία όμως για αλλαγή είναι πιο έντονη, όταν με την πάροδο του χρόνου αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό που συμβαίνει μας καθιστά αυτόνομους και ελεύθερους, πιο έξυπνους και ανεξάρτητους.
*Κλείνοντας, θέλω να σου συστήσω τον άνθρωπο στον οποίο ανήκουν οι δύο εκφράσεις που βρίσκονται πιο πάνω. Ονομάζεται Φρανσουάζ Μεζιέρ, Γαλλίδα φυσικοθεραπεύτρια, η οποία ανακάλυψε μέσα από την εμπειρία της και την κλινική παρατήρηση τη δεκαετία του 1940 μια μέθοδο με την οποία προσπαθούσε να δώσει στο σώμα το αρμονικό του σχήμα, την αρμονική του μορφή. Τη μέθοδο της Φρανσουάζ Μεζιέρ, έφερε στο φως η Γαλλίδα φυσικοθεραπεύτρια Τερέζ Μπερτερά στο μπεστ σέλλερ βιβλίο της ‘’Το σώμα έχει τη δική του λογική’’, εφευρίσκοντας ταυτόχρονα τη δική της μέθοδο, με το όνομα Αντιγυμναστική, για την οποία μπορείς να μάθεις στο βιβλίο ‘’Η δική μου Αντιγυμναστική’’.