Γνωρίζετε το περπάτημα της πάπιας;

Έστω ότι βρίσκεστε στην πόλη και έχετε λίγο χρόνο μέχρι το επόμενό σας ραντεβού. Κάθεστε σε ένα παγκάκι και παρακολουθείτε τους ανθρώπους να περπατάνε. Ίσως παρατηρείτε διαφορές στον τρόπο που βαδίζουν. Κάποιοι περπατάνε σκυφτοί, κάποιοι με πλάτη ίσια σαν μπαστούνι, κάποιοι ίσα ακουμπάνε τα δάχτυλα των ποδιών τους στο έδαφος, κάποιοι περπατάνε με τα πόδια ανοιχτά. Παρόλο που ο μηχανισμός της βάδισης είναι κοινός, δεν περπατάμε όλοι με τον ίδιο τρόπο.

Φέρνετε στο νου σας ανθρώπους που γνωρίζετε. Η ακόμα και τον εαυτό σας.

Πως στέκεστε και περπατάτε αλήθεια; Έχετε παρατηρήσει;

Ένα μικρό τεστ για εσάς:

Σταθείτε όρθιοι. Κάντε μερικά βήματα σημειωτόν και αφήστε τα πόδια σας να ακουμπήσουν αυθόρμητα στο έδαφος. Τι βλέπετε; Που κοιτάνε τα πέλματά σας; Προς τα έξω; Ευθεία; Προς τα μέσα;

Περπατήστε λίγο προς τα μπρος. Παρατηρήστε που κοιτάνε τα γόνατά σας, που κοιτάνε τα δάχτυλα των ποδιών σας. Εάν δυσκολεύεστε, βρείτε ένα καθρέφτη και επαναλάβετε τα παραπάνω. Πώς στέκεται το σώμα σας στο έδαφος;

Τα πέλματα, τα δάχτυλα των ποδιών σας κοιτάνε προς τα έξω; Τα πόδια πετάγονται χωρίς έλεγχο προς τα μπροστά;

Αν βλέπετε τον εαυτό σας σε αυτή την περιγραφή, μη θορυβηθείτε. Ίσως να περπατάτε σαν την πάπια.

Το σώμα, όμως, έχει απίστευτες δυνατότητες αυτοβελτίωσης. Αρκεί να του δώσουμε τον τρόπο και το χρόνο για να αρχίσει να θεραπεύεται.

Ας τα πάρουμε από την αρχή:

1) Ας δούμε το σώμα μας από κοντά.

Στεκόμαστε όρθιοι και παρατηρούμε τα πέλματά μας να είναι γυρισμένα προς τα έξω. Τι θα συμβεί εάν τα στρέψουμε προς τα μέσα, εάν τα δάχτυλα μας κοιτάξουν στην ευθεία; Θα δούμε τότε τα γόνατα μας να κοιτάνε το ένα το άλλο, να αλλάζουν κατεύθυνση από την ευθεία του σώματος. Μόνο με τα γόνατα προς τα μέσα, μπορούν τα πέλματα μας τώρα να είναι στην ευθεία.

Τι σημαίνει αυτό; Σφιγμένοι έξω στροφείς (λαγονοψοϊτης, μείζων γλουτιαίος, απιοειδής κα). Οι μύες δηλαδή που στρέφουν το ισχίο προς τα έξω, έχουν χάσει μέρος της διατασιμότητάς τους, με συνέπεια να μειώνεται η ικανότητα για έσω στροφή του ισχίου. Άρα, στέκουμε και περπατάμε αυθόρμητα με τα πέλματα προς τα έξω, εκτός αν συνειδητά τα φέρουμε προς την ευθεία γραμμή. Σφιγμένοι έξω στροφείς, σημαίνει υποτονικοί μύες για την επαναφορά του ποδιού στη μέση θέση.

Η μακρόχρονη ανισορροπία μυϊκών δυνάμεων στο ισχίο οδηγεί σε μπλοκαρισμένη και μη ομαλή στάση της λεκάνης. Και σαν συνέπεια, σπονδυλική στήλη να στέκεται πάνω σε λιγότερο σταθερή βάση και μη ομαλή κίνηση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης... Και η αλυσίδα της ανισορροπίας ανεβαίνει προς τα πάνω, έως το κεφάλι.

Μα δεν πονάω θα μου πείτε.

Προς το παρόν... Γιατί  μια λεκάνη που δε χρησιμοποιεί όλη της την κινητικότητα, δεν μπορεί παρά να προκαλέσει εν δυνάμει προβλήματα σε γειτονικούς μύες και αρθρώσεις, καθώς το σώμα δε βρίσκεται στην υγιή φόρμα του. Μια ''ακίνητη'' περιοχή ισοδυναμεί με ''υπερκινητικές'' γύρω περιοχές. Όταν πχ, αρχίζει να πονάει το γόνατο, τότε το σώμα έχει ήδη κάνει όλες τις αντισταθμίσεις για να μπορέσει να πραγματοποιήσει την κίνηση που θέλουμε να κάνει. Και σίγουρα αυτό δε γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη...

2) Ποια είναι η υγιής στάση σώματος?

''Υγιή φόρμα έχουμε όταν τα γόνατα κοιτάνε ευθεία μπροστά τους, ούτε προς τα μέσα, ούτε προς τα έξω, γράφει η Τερέζ Μπερντερά στο βιβλίο της Η δική μου Αντιγυμναστική. Συχνά όμως οι μυϊκές τάσεις κάνουν τα γόνατα να αλληθωρίζουν λίγο, μερικές φορές πολύ. Αυτό προέρχεται από τους μύες των ισχίων και του πίσω μέρους της πλάτης που είναι υπερβολικά σφιγμένοι. Όλες αυτές οι εντάσεις αποδιοργανώνουν τους μύες που βρίσκονται πιο χαμηλά. ΄΄

3) Και τι μπορούμε να κάνουμε?

-Μπορούμε να αλλάξουμε τις συνήθειες που προκαλούν μπλοκάρισμα στη λεκάνη και μόνιμη έξω στροφή των ισχίων, μειώνοντας πχ τις ώρες και τον τρόπο της καθιστής θέσης.

-Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κινήσεις που λύνουν την περιοχή της λεκάνης και του ισχίου και διορθώνουν τις ανισορροπίες.

-Μπορούμε να αυξήσουμε την κινητικότητα των περιοχών με θεραπείες που λύνουν τα μπλοκαρίσματα.

Μόλις λυθούν τα μπλοκαρίσματα στην περιοχή θα αυξηθεί η κινητικότητα της άρθρωσης των ισχίων και θα μπορέσουν τα πόδια να σταθούν και να κινηθούν με τον υγιή τρόπο. Το σώμα, μέρα με τη μέρα, θα αντιλαμβάνεται νευρομυϊκά την όμορφή του μορφή και θα κατευθύνεται προς αυτήν.

Μπορούμε να έχουμε υγεία και ισορροπία στο σώμα μας! Χρειάζεται μόνο γνώση, επιμονή και συνέπεια.